Піліп Ліпень Гісторыя Ролянда 0B0

Зь ліста Толіка. Пра бессаромнае апярэджваньне

<...> Паверх, на якім я тут працую – калідор зь дзьвярыма па абодва бакі. У тупіку калідора – вялікае вакно з выглядам і прыбіральні, адна жаночая і адна мужчынская. Мае дзьверы – самыя блізкія да тупіку. І калі я выходжу ў бок прыбіральні, дык лаўлю на сабе погляды тых, хто вандруе здалёк – зь сярэдзіны калідора ці нават з самага пачатку. У вачах гэтых людзей – глухая роспач, бо цяпер яны вымушаныя чакаць, пакуль я ўдосталь накарыстуюся ўнітазам, бачком і рукамыйнікам. Як несправядліва – яны выйшлі раней, а я бессаромна іх апярэджваю. Некаторыя зь іх, больш эмацыйныя, з прыкрасьцю махаюць рукамі, сардэчна сплёўваць і вяртаюцца назад – зь мілым ліхам. Але мне таксама несалодка – заўсёды выглядаць ліхадзеем. Часам, у асабліва сарамлівыя дні, я спыняюся і ўсіх прапускаю – раблю выгляд, што выйшаў проста пастаяць.

Як вы там, братцы? <...>